روزای من...

من چه می دانستم؟   درشبان غم تنهايي خويش   عابد چشم سخنگوی تو ا  روزای من......ادامه مطلب

شیشه ی نازک احساس مرا چنگ نزن   چندشم میشود از لکه ی انگشت` دوروغ   انکه میگفت که احساس مرا میفهمید...   کو...!   کجارفت...؟   که احساس مرا مفت فروخت ♥ پنجشنبه شانزدهم آذر ۱۳۹۶ ساعت 1:30 توسط مهتاب روزای من......ادامه مطلب

NILOBLOG.COM لطفاً کلمه عبور اختصاصی برای دسترسی به این مطلب را وارد کنید » نمایش این صفحه بدین معناست که نویسنده وبلاگ یک مطلب را بصورت رمزدار درج کرده است و برای مشاهده کامل مطلب نیازمند آن هستید که کلمه عبور مرتبط با این مطلب را دانسته و وارد کنید. روزای من......ادامه مطلب

آرزوی زیارت   در دل هیچ کس  نماند  آمین یا رب العالمین روزای من......ادامه مطلب

بوییدمت؛تمام تنم بوی گل گرفت
با عطر واژه ها به سراغ من آمدی
شعرم،ترانه ام،سخنم بوی گل گرفت
از راه دور‌فاتحه ای دود کردی و
در زیر خاک ها کفنم بوی گل گرفت
تا آمدی، به بینمت بوی زلف تو
تاریخ مرده و کهنم بوی گل گرفت روزای من......

روزای من......

به خواب می ماند   تنها، به خواب می ماند     چراغ، آینه، دیوار، بی تو غمگینند   تو نیستی که ببینی   چگونه با دیوار   به مهربانی یک دوست از تو می گویم   تو نیستی که ببینی، چگونه از دیوار   جواب می شنوم ...   *فریدون مشیری* روزای من......ادامه مطلب

آه ای دوست که دیگر رمقی درمن نیست تو بگو داغتر از آتش غم دیگر چیست؟ من که خاکسترم اکنون و نماندم آتش دیگر ای بادِ صبا دست زبختم بردار، خبر از یار نیار دل من خاک شد و دوش به بادش دادم....   هوشنگ ابتهاج   روزای من......ادامه مطلب

تو می‌دانی چه دردی می‌کشیدم از تبَر بودن؟   تَنت از چوب، اما بابتِ سَر، در به در بودن   گناهش چیست تُنگی، عاشقِ ماهی شود اما   تمامِ عمر، ماهی از وجودش بی‌خبر بودن؟   چه می‌کردی، اگر یک عمر گلدانی شوی اما   تمامِ فکرِ گل از باغ و باران شعله‌ور بودن؟   نمی‌دانم! نمی‌دانم که می‌دانی؟! ولی حس کن   چه حالی دارد از نادیده هم نادیده‌تر بودن؟!   خیالی نیست "خورشیدی"، بتاب و حکمرانی کن   که عادت کرده‌ام خورشید را، بالایِ سَر بودن   هوا خوبست! من خوبم! و این‌جا آسمان آبی‌ست!   نگو دیوانه‌ام! سخت است دردِ کور و کر بودن غزل سهرابی روزای من......ادامه مطلب

  دو قدم مانده که پاییز به یغما برود   این همه رنگ قشنگ از کف دنیا برود   هرکه معشوقه برانگیخت گوارایش باد دل ِ تنها به چه شوقی پی ِ یلدا برود؟   گله‌ها را بگذار! ناله‌ها را بس کن!   روزگار گوش ندارد که تو هی شِکوه کنی! زندگی چشم ندارد که ببیند     اخم دلتنگ تو را   فرصتی نیست که صرف گله و ناله شود! تابجنبیم تمام است تمام!   مهر دیدی که به برهم زدن چشم گذشت یاهمین سال جدید! بازکم مانده به عید! این شتاب عمراست من و تو باورمان نیست که نیست!   زندگی گاه به کام است و بس است؛ زندگی گاه به نام است و کم است؛ زندگی گاه به دام است و غم است؛ چه به کام و چه به نام و ،    چه به دام . . . زندگی معرکه‌ی همت ماست،   زندگی می‌گذرد ...   زندگی گاه به نان است و کفایت بکند؛ زندگی گاه به جان است و جفایت بکند‌؛ زندگی گاه به آن است و رهایت بکند؛ چه به نان و چه به جان و چه به آن . . . زندگی صحنه‌ی بی‌تابی ماست،   زندگی می‌گذرد . . .   زندگی گاه به راز است و ملامت بدهد؛ زندگی گاه به ساز است و سلامت بدهد زندگی گاه به ناز است و جهانت بدهد؛ چه به راز و چه به ساز و چه به ناز . . . زندگی لحظه‌ی بیداری ماست،   ز روزای من......ادامه مطلب